Ψάχνω μύθους, βρίσκω γρίφους .
Φέτος ο Νοεμβριος δεν ήρθε σαν παιδί. 

Ηρθε πιο παιχνιδιάρης, δηλαδή μεγαλύτερος σε ηλικία και πιο ηττημένος - «ήττα 17 δραχμές φθηνότερη» κάγχασε,..υπάρχουν και πράγματα στα οποία ο ανταγωνισμός ρίχνει τις τιμές! 

Οι ήττες έχουν γίνει πολύ πιο φθηνές, φίλε μου..

Οι βυθισμένες σημαδούρες είναι άχρηστες, το ίδιο ενίοτε και οι κουβέντες. Τον κάλεσα στο σπίτι. Ο φετινός Νοεμβριος -ο μήνας μου- βρίσκεται ήδη στα μισά - «πού θυμήθηκε τις δραχμές» σκέφθηκα, αλλά με πρόλαβε: «Δάνειο μια βδομάδα απ' τα παιδικά μας χρόνια», δήλωσε, ..αλλά πρέπει να το ξοφλήσεις σε δραχμές... 

Τουλάχιστον πέντε-δέκα δραχμές κάθε φορά για την ευπρέπεια της ημέρας. 

Τι να πω στον μήνα μου; για μερίσματα και διαμερίσματα; για τραγούδια εγκεκριμένα απ' το κράτος; για τηλεπικοινωνίες με εμφυτευμένα κινητά και τηλεκοινωνίες; 

«Φυσάει λεφτά, μεγάλε» του κάνω αμήχανα. 

Με κοίταξε σαν πλασιέ που διαπιστώνει ότι εν τέλει δεν θα πουλήσει και γύρισε να φύγει.