Μέρα εθνικής επετείου και εθνικής μνήμης σήμερα, δεν λέω, αλλά τα θυμόμαστε όλα;
Η μήπως όλες οι κυβερνήσεις από το 1821 μέχρι σήμερα, "λογοκρίνουν" την εθνική μνήμη,
με αποκλειστικό σκοπό, να ξεχαστούν τα εγκλήματα τους;
Ηταν ήρωες τελικά ο Γέρος του Μωριά,ο Καραισκάκης , ο Νικηταράς,και τόσοι άλλοι αγωνιστές που φτώχυναν για να προσφέρουν στην Ελλάδα;
Μήπως, τελικά ήταν μεγάλα κορόιδα;;
Ξεχάσαμε να πούμε στα παιδιά μας, ότι πριν καν συσταθεί το Ελληνικό κράτος,οι πολιτικοί της εποχής, γνωστοί πλούσιοι, υπηρέτες των Τούρκων, μέχρι την ημέρα της επανάστασης,είχαν ήδη χρεώσει το κράτος που ΘΑ δημιουργούσαν, με εκατομύρια χρυσές λίρες.
Και σαν υποθήκη έβαλαν τα δημόσια κτήματα, που ΘΑ αποκτούσε η Ελλάδα, ΟΤΑΝ την ελευθέρωναν οι αγωνιστές.
Δηλαδή, πριν ο Κολοκοτρώνης και ο Καραισκάκης ελευθερώσουν την Ελληνική γη ,αυτοί την είχαν υποθηκεύσει στους Αγγλους τραπεζίτες, έναντι των δανείων που πήραν,
ΠΡΙΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΝΕΙ ΚΡΑΤΟΣ.
Αφησαν το Κολοκοτρώνη να πιστεύει ότι ελευθέρωσε τη πατρίδα του,μια πατρίδα που αυτοί ήδη είχαν ξεπουλήσει, έναντι δανείου στους Αγγλους.
Ποιος αλήθεια ελευθέρωσε την Ελλάδα;
Ακόμα και σ αυτό λέμε ψέμματα στα παιδιά μας.
Ξεχνάμε ότι η επανάσταση είχε χασει το πόλεμο από τον Ιμπραήμ,και ότι οι Ξένοι στόλοι ήταν αυτοί που πολέμησαν με τον Ιμπραήμ,τον νίκησαν και έτσι έστησαν το Ελληνικό κράτος.
Οι φιλλέληνες, μας είπε και ο Παπούλιας μετά την πριβέ παρέλαση.
Ποιοι φιλέλληνες, κακόμοιρε πρόεδρε;
Ο Μπάυρον και μερικοί άλλοι ρομαντικοί θαυμαστές του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού;
Οι ξένοι, απλά είδαν ότι οι Ελληνες προύχοντες ήταν εντελώς άχρηστοι, και αφού τους πούλησαν πανάκριβα δάνεια, μετά έστησαν μόνοι τους το Ελληνικό κράτος, γιατί,αυτό το κράτος ήταν πια, δικό τους μέσα από τις εγγυήσεις των δανείων.
( Σήμερα για παράδειγμα, λέμε θα μας επιτεθούν οι Τούρκοι. Είστε αφελείς;
Μετά το δεύτερο μνημόνιο όπου το χρέος μας πλέον είναι ενυπόθηκο,η χώρα μας είναι κτήμα τωνδανειστών μας.
Θ αφήσουν αυτοί, τη "περιουσία τους, να την πάρει ο Τούρκος;).
Ετσι λοιπόν έγινε και το 1821.
Οι δύσμοιροι Ελληνες αγωνιστές,
τα κορόιδα της υπόθεσης,από το 1822 και μετά το πρώτο δάνειο,ήταν στην ουσία,ο ιδιωτικός στρατός των Αγγλων Τραπεζιτών,που προσπαθούσε να απελευθερώσει την "ιδιοκτησια " τους.
Αυτά τα χώματα που προσπαθούσε να ελευθερώσει ο Κολοκοτρώνης,αυτοί τα είχαν ξεπουλήσει στους δανειστές,και μάλιστα με όρους, που το σημερινό μνημόνιο να μοιάζει χάρισμα.
Και ότι έγινε από τότε,
μέχρι σήμερα,
ήταν και είναι
μία τεράστια προδοσία
του ΕΛληνικού Εθνους.
Ολοι πουλούσαν την Ελλάδα, για προσωπικό όφελος.
ΟΛΟΙ.
Οτι δεν είχαν καταφέρει οι Τούρκοι από το 1453 και μετά μέχρι το 1922, το κατάφερε ο Βενιζέλος, με μία υπογραφή στη συνθήκη της Λωζάνης.
Ξερίζωσε ΕΠΙΣΗΜΑ και για πάντα,τον Ελληνισμό,
από ολόκληρη τη ΜΙκρά Ασία, τον Πόντο και την Πόλη.
Γι αυτό και οι κατακτητές Γερμανοί έδωσαν το όνομα του στο αεροδρόμιο.
Φαντάζεστε ότι αν λέγαμε το αεροδρόμιο Αρης Βελουχιώτης, ή Ναπολέων Ζέρβας, ή Αλέκος Παναγούλης ή Γεώργιος Παπανικολάου, ή Καραθεωδωρή, θα μας το επέτρεπαν;
ΑΝ τη γέφυρα του Ριο τη βαφτίζαμε Καραισκάκης, ή Κολοκοτρώνης, ή Κανάρης θα μας άφηναν;
Με τα λεφτά μου και τη κυρά μου, που λέει ο λαός.
Τα δύο μεγάλα έργα της σύγχρονης Ελλάδας
τα έχουμε βαφτίσει με ονόματα πρωθυπουργών ΠΟΥ ΠΤΩΧΕΥΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!!
Δηλαδή με άνθρώπους που πρόσφεραν την Ελλάδα στους δανειστές , όπως και το 1821.
Γεφυρα Χαρίλαου Τρικούπη, με 15 ευρώ διόδια.
Αεροδρόμιο Βενιζέλου με τέλη αεροδρομίου περισσότερα από την αξία του εισητηρίου.
ΑΝ κάποιος από εμάς καταφέρει να ζήσει 150 - 200 χρόνια,
θα ευτυχίσει να δει σε κάποιο μεγάλο έργο και το όνομα του τζέφρυ και του Παπαδήμου.
Στις παρελάσεις λοιπόν , αν θέλουμε να τιμήσουμε πράγματι, τα κορόιδα της υπόθεσης,
το Κολοκοτρώνη, το Καραισκάκη, το ΝΙκητερά, τον Ανδρούτσο, το Μπότσαρη και τους άλλους,
δεν θα πρέπει να τραγουδάμε εμβατήρια.
Θα πρέπει να τους τραγουδάμε Βάρναλη.
Αντε θύμα άντε ψώνιο
αντε σύμβολο αιώνιο
σαν ξυπνήσεις μονομιάς
θάρθει ανάποδα ο ντουνιάς.
Ζήτω τα οικοπεδα- υποθήκες των Γερμανών, Αγγλων, και Ελλήνων προυχόντων,
τα οποία κάποιοι επιμένουν να τα ονομάζουν ακόμα
ΕΛΛΑΔΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου